ملا مشک عالم

ملا دین محمد چی په(ملا مشک عالم)مشهوردی،داندړو له قبیلی څخه و. ملا مشک عالم ښه عالم او فاضل سړی و.دیړ شاګردان یی در لود.ډیرو ګړو درس ورځنی لوست او له در څخه یی علمی معلومات زده کول.ملامشک عالم دغازیانو له مشرانو څخه و،چی دهیواد او خلکو دحقونو په لاسته راوړلو اوساتنه کی له غازی محمد جان خان او نورو زړورو پښتنو سره ملګری او شریک و..دهیواد لپاره یی علمی اوپوځی خدمتونه کړی دی،چی نږم یی تراوسه پوری ژوندی دی..

ملا مشک عالم

ترجمه فارسی توسط نظیراحمد

ملا دین محمد که به(ملامشک عالم) مشهوراست،ازقبیله اندرد است.ملامشک عالم یک شخصیت عالم وفاضل بود وشاگردان بسیار میباشدمردم از ملا مشک عالم بسیار معلومات میگرفتن.ملامشک عالم یک از غازیان هم بود.وهمچنان برای به دست آوردن حقوق وطن ومردم باغازیانی چون غازی محمدجان خان وبعضی دیگر یکجاشد.برای وطن خدمت های نظامی وعلمی هم کرده که نامش تا هنوز زنده است.

کاظم خان شیدا

کاظم خان شیدا پسر افضل و نواسه اشرف خان کواسه خوشال خان ختک است.باوربراین است که در سال۱۱۳۵هج ق تولد شده وتا سال ۱۱۹۴ هج ق زنده گی نموده است.یک شاعر شجاع زبان پشتو و یک شاعر نازکخیال بود دیوان شعری وی در افغانستان وپشاور چاپ شده است.

کاظم خان شیدا د افضل  خان زوی د اشرف خان هجرۍ لسمی او دخوشال خان خټک کړوسی دې.دزوکرۍ کال یۍ(۱۱۳۵)هجری قمری اټل شوی اوتر (۱۱۹۴)هجری قمری کال پوری یۍ ژوند یقینی دۍ.دپښتو پیاوړی دی،نازکخیاله شاعردی دشعرونه  دیوان یۍ په افغانستان اوپښورنخواکۍ څو ځله چاپ شوی دی.

خوشال خان ختک

خوشال خان ختک پسر شهبار خان است، شاعر نویسنده و یک  شخصیت ملی بود.در سال(۱۰۲۲)هجری قمری در  پشتونخوا تولد شد ودر سال(۱۱۰۰)هجری قمری به سن (۷۸) ساله گی فوت نموده است.

خوشحال خان ختک در نظم ونثر آثار زیاد دارد که  از جمله ( اشعار کلیات دستار نامه فراقنامه   و…..)است.

خوشحال خان خټک خوشحال خان خټک دشهباز خان خټک زوی،دپشتو ژبی پیاویر شاعر لیکوالی ملی مشراو لارښودو. په (۱۰۲۲)هجری قمری کال دپښتو نخوا په سراکړې کې زېږېدلیو.په(۱۱۰۰)هجری قمری کال ېی د(۷۸)کلونه په عمر له دې نړې سترگی پتی کړی دې. خوشحال خان په نظم او نثر کې زیات شمېر آثار لیکلی دې چه دبېلگې په توگه ېی د اشعارو کلیات دستارنامه فراقنامه او نورو نومونه اخستلی شو.

ابوریحان محمد بن احمدالبیرونی

ابوریحان محمد بن احمدالبیرونی از دانشمندان بزرگ افغانستان در علوم حکمت و اختر شناسی وریاضیات و تاریخ وجغرافیا مقام شامخ داشته، در سال ۳۶۲ هجری قمری در حوالی خوارزم متولد شده و از این جهت به بیرونی یعنی خارج از خوارزم معروف شده است. هیچ اطلاعی درباره اصل و نسب و دورهکودکی بیرونی در دست نیست.

وی نزدابونصر منصور علم آموخت. در هفده سالگی از حلقه ای که نیم درجه به نیم درجه مدرج شده بود، استفاده کرد تا ارتفاع خورشیدی نصف النهاررا در کاث رصد کند و بدین ترتیب عرض جغرافیایی زمینی آن را استنتاج نماید. چهار سال بعدبرای اجرای یک رشته از این تشخیصها نقشه هایی کشید و حلقه ای به قطر پانزدهذراع تهیه کرد. در ۹ خرداد ۳۷۶ بیرونی ماه
گرفتگی (خسوفی) را درکاث رصد کرد و قبلاًباابوالوفا ترتیبی داده شده بودکه او نیز در همان زمان همین رویداد را در بغدادرصد کند. اختلاف زمانی که از این طریق حاصل شد
به آنان امکان داد که اختلاف طول جغرافیایی میان دو ایستگاه را حساب کنند. وی همچنین با ابن سینا فیلسوف برجسته وپزشک بخارایی به مکاتبات تندی درباره ماهیت و انتقال گرما و نور پرداخت. در دربارمأمون خوارزمشاهی قرب و منزلت عظیمی داشته وچند سالی هم در دربار شمس المعالی قابوس بن وشمگیربه سر برد و در حدود سال ۴۰۴ هجری قمری به خوارزم مراجعت کرد. موقعی کهسلطان محمود غزنوی خوارزم را گرفت در صدد قتل او برآمد و ولی به شفاعت درباریان از کشتن وی درگذشت و او را در سال ۴۰۸ هجری با خود به غزنه برد. در سفر محمود به هندوستان،ابوریحان همراه او بود و در آنجا با حکما و علماء هند معاشرت کرد و زبان سانسکریت راآموخت و مواد لازمه برای تألیف کتاب خود موسوم به ماللهند را جمع آوری کرد.بیرونی به نقاط مختلف هندوستان سفر کرد و در آنها اقامت گزید و عرض جغرافیاییحدود یازده شهر هند را تعیین نمود. خود بیرونی می نویسد که در زمانی که در قلعه
نندنهبه سر می برد، از کوهی در مجاورت آن به منظور تخمین زدن قطر زمین استفاده
کرد. نیز روشن است که او زمان زیادی را در غزنه گذرانده است. تعداد زیادرصدهای ثبت شده ای که به توسط او در آنجا صورت گرفته است با رشته ای از گذرهای خورشید
به نصف النهار شامل انقلاب تابستانی سال ۳۹۸ آغاز می شود و ماه گرفتگی روز  ۳۰ شهریور همان سال را نیز در بر دارد. او به رصد اعتدالین و انقلابین در غزنهادامه داد که آخرین آنها انقلاب زمستانی سال ۴۰۰بود.بیرونی تألیفات بسیار در نجوم وهیئت و منطق و حکمت دارد، از جمله تألیفات او قانون مسعودی است، در باب نجوم وجغرافیا، که به نام سلطان مسعود غزنوی نوشته است. دیگر کتاب وی، آثار الباقیه عن القرون الخالیه درتاریخ و آداب و عادات ملل و پاره ای مسائل ریاضی و نجومی که در حدود سال ۳۹۰ هجری
بنام شمس المعالی قابوس بن وشمگیر تألیف کرده است. این کتاب را مستشرق معروف آلمانیزاخائو در سال ۱۸۷۸ میلادی در لیپزیک ترجمه وچاپ کرده و مقدمه ای بر آن نوشته است.دیگرکتاب او «ماللهند من مقوله فی العقل او مرذوله» درباره علوم و عقاید و آدابهندی هاست که آن را هم پروفسور زاخائو ترجمه کرده و در لندن چاپ شده است. از دیگر آثار او
«التفهیم فی اوائل صناعه التنجیم» در علم هیئت و نجوم و هندسه است. بیرونی هنگامی که شصت و سه ساله بود کتابنامه ای از آثار محمد بن زکریای رازی پزشک تهیه نمود و فهرستی
از آثار خود را ضمیمه آن کرد. این فهرست به ۱۳ عنوان سر می زند که بعضی ازآنها برحسب موضوع و گه گاه با اشاره کوتاهی به فهرست مندرجات آنها تنظیم شده اند. این فهرست ناقص است زیرا بیرونی دست کم چهارده سال پس از تنظیم آن زنده بود و تا لحظه مرگ نیز کار می کرد. به علاوه هفت اثر دیگر او موجود است و از تعداد فراواندیگری هم نام برده شده است. تقریباً چهار پنجم آثار او از بین رفته اند، بی آن که امیدی به بازیافت آنها باشد. از آنچه برجای مانده در حدود نیمی به چاپ رسیده است.علایق بیرونی بسیار گسترده و ژرف بود و او تقریباً در همه شعبه های علومی که درزمان وی شناخته شده بودند سخت کار می کرد. وی از فلسفه و رشته های نظری نیز بیاطلاع نبود اما گرایش او به شدت بسوی مطالعه پدیده های قابل مشاهده در طبیعت و درانسان معطوف بود. در داخل خود علوم نیز بیشترجذب آن رشته هایی می شد که در آن زمان به تحلیل ریاضی در آمدند. در کانی شناسی، داروشناسی و زبان شناسی یعنی رشته هایی که در آنها اعداد نقش چندانی نداشتند نیز کارهایی جدی انجام داد اما در حدود نیمی ازکل محصول کار او در اخترشناسی، اختربینی و رشته های مربوط به آنها بود که علومدقیقه به تمام معنی آن روزگاران به شمار می رفتند. ریاضیات به سهم خود در مرتبه بعدی جای می گرفت اما آن هم همواره ریاضیات کاربسته بود. از آثار دیگر بیرونی کههنوز هم در دسترس هستند می توان اینها را نام برد: اسطرلاب، سدس، تحدید، چگالیها،
سایه ها، وترها، پاتنجلی، قره الزیجات، قانون، ممرها، الجماهر و صیدنه.بیرونیدرباره حرکت وضعی زمین و قوه جاذبه آن دلایل علمی آورده است. می گویند وقتی کتاب قانون
مسعودی را تصنیف کرد، سلطان پیلواری سیم برای او جایزه فرستاد. ابوریحان آنمال را پس فرستاد و گفت : من از آن بی نیازم زیرا عمری به قناعت گذرانیده ام و ترک
آن سزاوار نیست. نظریه پردازی، نقش کوچکی در تفکر او ایفا می کرد. وی بر بهترین نظریههای علمی زمان خود تسلط کامل داشت اما دارای ابتکار و اصالت زیادی نبود و نظریه های تازه ای از خود نساخت. ابوریحان بیرونی در سال ۴۴۰ هجری در سن ۷۸ سالگی در غزنه بدرود حیات گفت.

سیارکی بنام دانشمند افغانی

در ۸آگوست ۱۹۸۶ دو ستاره شناس به نامهای “اریک الست” و “ویولتا
ایوانوا” در رصدخانه ملی بلغارستان سیارکی به نام ۱۹۸۶ PN4 را کشف کردند. اما این سیارک به پاس خدماتی که بیرونی، دانشمند
پارسی به دنیای نجوم و ریاضیات ارائه کرده است با عنوان ۹۹۳۶ Al-Biruni نامگذاری شد. “البیرونی ۹۹۳۶″ سیارکی است که هر ۵٫۳۹
سال یکبار به دور خورشید می چرخد.

 دانشگاه البیرونی در افغانستان

دانشگاه البیرونی در ولایت “کاپیسا” در افغانستان نیز قرار دارد. این دانشکده
رشته های زراعتی، مهندسی، مطالعات اسلامی، حقوق، طب و
ادبیات را ارائه می دهد.

دانشگاه البیرونی در هند

طرح پیشنهاد تاسیس دانشگاه البیرونی در بزرگداشت این دانشمند عالیقدر توسط شورای
مدیریت “انجمن علوم نجوم مسلمان” (MAAS) هند در سال ۲۰۰۶ تصویب شد.

این دانشگاه از چهار دانشکده، سه لابراتوار تحقیقاتی و یک مرکز علمی تشکیل شده است که
عبارتند از:

دانشکده  علوم کاربردی و علوم محض

دانشکده  فنی و مهندسی

دانشکده  مدیریت و فناوری اطلاعات

دانشکده  زبان و علوم اجتماعی

لابراتوار  تحقیقاتی مواد

لابراتوار تحقیقاتی فوتونیک

لابراتوار  تحقیقاتی بیوشیمی

مرکز  علوم جوی و محیطی

گل پاچا الفت

گل پاچا الفت دمیرسید پاچا زوی په۱۲۸۸هجری کال کی دلغمان ولایت په عزیز خان کڅ کی زیژیدلی دی الفت دپښتو ادب ځلانده ستوری پیاوری لۍکوالی شاعر او کره کتونکی و.د الفت چاپ اثار له شلو څخه زیات او په سلګونو مقالۍ یی په مېبوعات کۍ خبری شوی دیږداثارو له جملی څخه یی څه لیکل یا لیک پوهه،ادبۍ بخثونه غوره اشعار غوره نثرونه دزړ وینا،لوړخیالونه او ژور فکرونه ډیر زیات لوستونکی لړی.ارو اښادالفت ۱۳۵۶لمریز کال د لیند په (۲۶)مه نۍته له دۍ فانی نړی سترگۍ پتۍ کړی.

معین‌السلطنه غازی امان الله خان

امان‌الله خان سومین پسر حبیب‌الله خان فرمانروای افغانستان از دودمان بارکزی است

پس از اینکه در فوریه ۱۹۱۸ م. حبیب‌الله خان کشته شد با اینکه پسر بزرگش عنایت‌الله ملقب به معین‌السلطنه بجانشینی او تعیین شده بود برادرش نصرالله خان خود را شاه و جانشین برادر خواند ولی امان‌الله با این عنوان که معین‌السلطنه از حق خود صرف نظر کرده است از کابلیها برای خود بیعت گرفت و با مساعدت مردم و عده‌ای از بزرگان دست عمویش را از امارت کوتاه کرد و در ۱۹۱۹ م. با قشون سرحدی هندوستان جنگید. این جنگ که معروف به جنگ استقلال و سومین جنگ افغانستان با انگلستان بود به پیمان راولپندی (اوت ۱۹۱۹ م.) منجر شد که بموجب آن انگلستان از امتیازات خود چشم پوشید و افغانستان مستقل گشت.

امان‌الله خان در سال ۱۹۲۱ م. پیمانی با دولت شوروی بست و امتیاز خط تلگرافی کوشک هرات، قندهار و کابل را به روسیه داد.

در سال ۱۹۲۶ سلطنت مشروطه اعلام کرد و خود را شاه خواند. سپس مسافرتی به اروپا کرد و در سال ۱۳۰۷ ه‍. ش. از راه ایران به افغانستان بازگشت و دست به اقدامات اصلاحی زد و مدارس بسیاری در کابل و نقاط دیگر مملکت تأسیس و متخصصانی از خارج استخدام کرد و در کابل علاوه بر مدارس حبیبیه و حربیهٔ سابق مدارس عالی دیگری زیر نظر معلمان فرانسوی و آلمانی بنیاد نهاد و یک دسته محصل به خارج کشور گسیل داشت.

وی به تعلیم زنان اهمیت داد و مدرسه‌ای بنام مکتب مستورات در کابل دایر کرد و دسته‌ای از دوشیزگان را برای تحصیلات عالی به ترکیه فرستاد.

چون اقدامات اصلاحی وی با تندرویهایی همراه بود و با روحیهٔ مردم ایل‌نشین و متعصب افغانستان سازگاری نداشت، حبیب الله کلکانی (بچه سقا) بر او شورید و او را مجبور به استعفا کرد. امان‌الله خان پس از استعفا به ایتالیا رفت و در آن جا متوطن گردید.

وی در ۲۵ آوریل ۱۹۶۰ در زوریخ، سویس مرد. جنازه اش به جلال آباد انتقال داده شد و در جوار پدرش به خاک سپرده شد.

دوران     از ۲۸ فوریه ۱۹۱۹ – ۱۴ ژانویه ۱۹۲۹
لقب(ها)     امیر افغانستان
زادروز     ۱ ژوئن ۱۸۹۲
زادگاه     پغمان، افغانستان
مرگ     ۲۵ آوریل ۱۹۶۰
محل مرگ     زوریخ، سویس
پیش از     عنایت‌الله شاه
پس از     حبیب‌الله شاه
همسر     ملکه ثریا
دودمان    سلسله بارکزیی
پدر     حبیب‌الله شاه

مادر     سرور سلطانه بیگم

سقوط دولت داکتر نجیب الله

سقوط

___________________________

عکس های نجیب پس از قتلش در کنار عکس های چهره های “جهادی” به فروش رفت

با این همه، نجیب الله به ادامه سیاست آشتی ملی خود تشکیل اداره موقت و حتی برگزاری انتخابات را پذیرفت، اما اختلافات درونی در سالهای آخر حکومتش، او را در آستانه سقوط قرار داد.

دولت نجیب الله با مخالفت جنرال عبدالرشید دوستم، از فرماندهان عمده شبه نظامیان طرفدار دولت نجیب در شمال افغانستان، با فروپاشی حتمی مواجه شد.

در نخستین ماه سال ۱۳۷۱ خورشیدی نجیب الله تصمیم به کناره گیری از قدرت و خروج پنهانی از کشور گرفت، اما سربازان تحت امر جنرال دوستم در فرودگاه کابل مانع خروج او از کشور شدند.

زمانی که راه خروج از کشور هم بروی نجیب الله بسته شد، او به دفتر نمایندگی سازمان ملل در کابل پناه برد و حدود پنج سال در آنجا بود.

گروههای مجاهدین در هشتم ثور ۱۳۷۱ خورشیدی وارد کابل شدند؛ پس از آن بزودی درگیری های مسلحانه در شهر کابل آغاز شد و این جنگ ها تا پنج سال در کابل و تا ده سال دیگر در مناطق مختلف افغانستان ادامه یافت.

ویرانی، خونریزی و آوارگی که این جنگ ها برای مردم در پی آورد، شماری از مردم به یاد سخنان نجیب الله افتادند که گفته بود اگر قدرت به یک اداره مورد توافق همه افغانها منتقل نشود، در کشور “حمام خون” جاری می شود.

مطالب مرتبط: محمد نجیب‌الله احمدزی

منبع: بی بی سی فارسی

محمدنجیب‌الله

محمدنجیب‌الله

شناسنامه
نام کامل	محمدنجیب‌الله احمدزی
معروف به	دکتر نجیب
زادروز	اوت ۱۹۴۷
زادگاه	کابل،  افغانستان
تاریخ مرگ	۲۸ سپتامبر ۱۹۹۶ (۴۹ سال)
محل مرگ	کابل،  افغانستان
همسر	فتانه نجیب
فرزندان	سه دختر
دین	مسلمان سنی
اطلاعات سیاسی
تاریخ ریاست	۳۰ سپتامبر ۱۹۸۷ – ۱۶ آوریل ۱۹۹۲
ترتیب	هفتمین رئیس جمهور افغانستان
پیش از	عبدالرحیم هاتف
پس از	حاجی‌محمد چمکنی
جناح سیاسی	حزب وطن افغانستان دموکراتیک خلق
پست‌های دیگر	رئیس خاد سفیر افغانستان در ایران ژوئیه ۱۹۷۸

محمدنجیب‌الله احمدزی معروف به دکتر نجیب‌الله (۶ اوت ۱۹۴۷ – ۲۸ سپتامبر ۱۹۹۶) هفتمین رئیس جمهور افغانستان و آخرین رئیس جمهور جمهوری دموکراتیک افغانستان بود. او همچنین به عنوان دومین رئیس جمهور جمهوری افغانستان شناخته میشود.

زندگینامه

نجیب‌الله در ۲۸ سالگی در سال ۱۹۷۵ با درجه دکترا از دانشگاه کابل در رشته طبابت فارغ التحصیل شد و فعالیت‌های سیاسی خویش را در سال ۱۹۶۵ با ملحق شدن به دسته پرچم از حزب دموکراتیک خلق افغانستان آغاز کرد. او در ژانویه ۱۹۸۰ به رهبری خدمات اطلاعات دولتی رسید و تا مه ۱۹۸۶ در همین پست ماند. در سال ۱۹۸۶ به ریاست جمهوری برگزیده شد و قانون اساسی جدیدی اتخاذ نمود.

دکتر نجیب‌الله در زمان خدمت خود به عنوان رئیس جمهور به یکی شدن افغان‌ها و واحد بودن تأکید داشت و دسته‌های خلق و پرچم را از جناح دموکراتیک خلق در سال ۱۹۹۰ منحل و به جناح وطن دموکراتیک تغییر داد.

نجیب‌الله جزو اولین افرادی بود که توسط طالبان کشته شد. او و برادرش پس از ورود طالبان به کابل از مرکز سازمان ملل در کابل گرفته و در ملاء عام به دار آویخته شدند. این کار طالبان «عملی کاملاً وحشیانه، قبیح و مخالف دین اسلام» از سوی جامعه مسلمانان یاد شد و بسیاری از کشورهای مسلمان این عمل را محکوم کردند. بعد از اعدام، این عمل توسط طالبان نیز عملی ضد اسلامی و مخالف اسلام تلقی شد.

نجیب‌الله از سوی عدهٔ زیادی از مردم افغانستان به خاطر در پیش گرفتن سیاست‌های آشتی ملی، پیش‌بینی جنگ‌های داخلی مجاهدین و حس میهن‌پرستی‌اش ستوده می‌شود و از او با نام‌های «شهید نجیب‌الله» و «دکتر نجیب» یاد می‌کنند.

 سالهای اولیه

نجیب‌الله در اوت ۱۹۴۷ در طایفه‌ی احمدزی، تباری از قوم پشتون غلجائی در شهر کابل به دنیا آمد. دهکده‌ای که نیاکان او متعلق به آن بودند در بین شهرهای گردیز در ولایت پکتیا و «سید کَرَم» قرار داشت. او در لیسه حبیبیه تحصیل کرد و از دانشگاه کابل با درجه دکترا در طبابت در سال ۱۹۷۵ فارغ‌التحصیل شد.

______________________

گرایش سیاسی

نجیب‌الله از اعضای جناح پرچم حزب دموکراتیک خلق افغانستان بود.

سفارت

پس از کودتای هفت ثور ۱۳۵۷ خورشیدی در سازمانهای حزبی مشغول کار شد، در ماه ژوئیه ۱۹۷۸ به عنوان سفیر به تهران اعزام گردید و پس از مدتی از خدمت مرخص و به کابل احضار شد.

ریاست خاد

وی مدتی بعد به مسکو رفت و همراه با قوای شوروی در دسامبر سال ۱۹۷۹ به کابل بازگشت و به‌عنوان رئیس دستگاه استخباراتی (اطلاعاتی) دولت، به نام خدمات امنیت دولتی تعیین شد.

ریاست جمهوری

محمد نجیب الله در سال ۱۹۸۶ رئیس جمهور حکومت افغانستان شد و جانشین ببرک کارمل گردید.

__________________________

اصلاحات

او به تدریج از اصول اصلی و خطوط مرامی حزب صرف نظر کرد و در قانون اساسی، در اساسنامه و مرامنامهٔ حزب تعدیلاتی بوجود آورد. نام حزب دموکراتیک خلق را به حزب وطن تبدیل کرد و به برنامه‌های سازمان ملل در مورد کناره‌گیری از قدرت، تشکیل حکومت موقت و انتخابات آزاد موافقت نمود.

تحویل قدرت

محمد نجیب‌الله، در سال ۱۳۷۱ خورشیدی، پذیرفت که قدرت را به شورای حکومتی مجاهدین تحویل دهد. با کنار رفتن نجیب‌الله و تسلط مجاهدین در کابل، جنگهای داخلی این کشور آغاز شد. جنگ‌هایی که تا ویرانی بخش عمده‌ای از شهر کابل، پایتخت کشور ادامه داشت.

قتل

زمانی که طالبان وارد شهر کابل شدند، احمدشاه مسعود دو بار به دکتر نجیب‌الله پیشنهاد ترک کشور را داده بود. او هر دو بار پیشنهاد را با این اندیشه که طالبان از جان او خواهند گذشت،^{[نیازمند منبع]} رد کرد. ژنرال اسحاق توخی، دستیار دکتر نجیب‌الله که یک روز پیش از مرگ نجیب‌الله همراهش بود، بیان کرد: هنگامی که سه نفر به نزد او (اسحاق توخی) و دکتر نجیب‌الله برای ترک کابل آمدند، آن‌ها این پیشنهاد را رد کردند که اشتباهی بزرگ بود.^[۶] دکتر نجیب‌الله در صبحگاه نخستین روز ورود طالبان به کابل در تاریخ ۲۷ سپتامبر ۱۹۹۶ از مرکز سازمان ملل در کابل بازداشت گردید و به‌همراه برادرش شاهپور احمدزی شکنجه و کشته شد. طالبان اجساد آن‌ها در چهارراه آریانا در نزدیکی ارگ ریاست جمهوری افغانستان آویزان کرده و به تمسخر انداختنداجساد دکتر محمد نجیب‌الله و برادرش توسط مردمان قبیله‌ای از تیرهای چراغ برق پایین شد و به شهر گردیز در ولایت پکتیا انتقال داده شد.

_________________________________

محکومیت‌های بین‌المللی

بعد از کشته‌شدن دکتر نجیب‌الله، محکومیت‌های بین‌المللی گسترده‌ای طرف بسیاری از کشورها خصوصاً جهان اسلام به طالبان وارد شد.

هند یکی از متحدین نزدیک دولت دکتر نجیب‌الله، اعدام او را کاملاً محکوم کرد و به صورت بسیار گسترده شروع به حمایت از احمد شاه مسعود و ائتلاف شمال برای جلوگیری از ترقی طالبان نمود.

عده زیادی از افغانها، دکتر نجیب الله را به خاطر در پیش گرفتن سیاست آشتی ملی و پیشبینی جنگهای داخلی مجاهدین می‌ستایند.

منبع : ویکی پدیا

نثار احمد بهاوی

نثار احمد بهاوی (زادهٔ فروردین ۱۳۶۴ در کاپیسا) تکواندوکار اهل افغانستان است که نایب قهرمانی جهان و دو مدال بازی‌های آسیایی را کسب کرده‌است.

وی اولین ورزش‌کار افغانستانی است که در یک رقابت قهرمانی جهان موفق به کسب مدال شده و در بازی‌های آسیایی ۲۰۰۶ دوحه تنها مدال کاروان ورزشی این کشور را دریافت کرد. بهاوی در قهرمانی جهان ۲۰۰۷ پکن هادی ساعی قهرمان چندین باره جهان و المپیک و در بازی‌های آسیایی گوانگ‌ژو ۲۰۱۰ فرزاد عبداللهی دنثار احمد بهاوی(زادهٔ فروردین ۱۳۶۴ در کاپیسا) تکواندوکار اهل افغانستان است که نایب قهرمانی جهان و دو مدال بازی‌های آسیایی را کسب کرده‌است.

وی اولین ورزش‌کار افغانستانی است که در یک رقابت قهرمانی جهان موفق به کسب مدال شده و در بازی‌های آسیایی ۲۰۰۶ دوحه تنها مدال کاروان ورزشی این کشور را دریافت کرد. بهاوی در قهرمانی جهان ۲۰۰۷ پکن هادی ساعی قهرمان چندین باره جهان و المپیک و در بازی‌های آسیایی گوانگ‌ژو ۲۰۱۰ فرزاد عبداللهی دیگر قهرمان جهان ایرانی را شکست داد. مدال طلای اولین دوره بازی‌های آسیایی هنرهای رزمی در بانکوک ۲۰۰۹ از دیگر عناوین مهم اوست.

بهاوی پرچم‌دار کاروان ورزشی افغانستان در المپیک ۲۰۰۸ پکن و بازی‌های آسیایی گوانگ‌ژو بود. در المپیک پکن وی یکی از تنها چهار ورزش‌کار این کشور بود و با دو شکست از حریفان آمریکایی و آلمانی از دور مسابقات حذف شد. وی از مهمترین قهرمانان ملی افغانستان است و یک ورزشگاه ۱۰ هزار نفری در زادگاهش کاپیسا به نام او تأسیس شده‌است. وی همچنین پس از کسب مدال نقره جهان «مدال عالی دولتی وزیرمحمد اکبرخان» از نشان‌های رسمی دولت افغانستان را به همراه دوصد هزار افغانی هدیه نقدی از حامد کرزی رئیس‌جمهور این کشور دریافت کردیگر قهرمان جهان ایرانی را شکست داد. مدال طلای اولین دوره بازی‌های آسیایی هنرهای رزمی در بانکوک ۲۰۰۹ از دیگر عناوین مهم اوست.

بهاوی پرچم‌دار کاروان ورزشی افغانستان در المپیک ۲۰۰۸ پکن و بازی‌های آسیایی گوانگ‌ژو بود. در المپیک پکن وی یکی از تنها چهار ورزش‌کار این کشور بود و با دو شکست از حریفان آمریکایی و آلمانی از دور مسابقات حذف شد. وی از مهمترین قهرمانان ملی افغانستان است و یک ورزشگاه ۱۰ هزار نفری در زادگاهش کاپیسا به نام او تأسیس شده‌است. وی همچنین پس از کسب مدال نقره جهان «مدال عالی دولتی وزیرمحمد اکبرخان» از نشان‌های رسمی دولت افغانستان را به همراه دوصد هزار افغانی هدیه نقدی از حامد کرزی رئیس‌جمهور این کشور دریافت کرد

سردار محمدداوودخان

شناسنامه
نام کامل     سردار محمدداوودخان
معروف به     محمدداوود
زادروز     ۱۸ ژوئیه ۱۹۰۹
۲۷ تیر ۱۲۸۸
زادگاه     کابل، افغانستان پرچم افغانستان
تاریخ مرگ     ۲۷ آوریل ۱۹۷۸ (سن:۶۸ سال)
محل مرگ     کابل، افغانستان پرچم افغانستان
همسر     شاهدخت میرمن زینب (زینب خاتون)
فرزندان     خالد، عمر، ویس، درخانی، زرلشت، شینکی، تور پیکی
اطلاعات سیاسی
تاریخ ریاست     از ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۷
ترتیب     اولین رئیس جمهور افغانستان
پیش از     عبدالقادر
نورمحمد تره‌کی
پس از     محمدظاهرشاه
جناح سیاسی     حزب انقلابی ملی

شهید سردار محمدداوودخان موسس دولت جمهوری و اولین رئیس‌جمهور افغانستان از ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۷ بود.

محمدداوود در تاریخ ۲۷ تیر ۱۲۸۸ در شهر کابل زاده شد. پس از پایان دبیرستان نظامی، در سال ۱۹۳۱ وارد دانشکدهٔ افسران اردو گردید.

در دوران دههٔ ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰، وی در پست‌های گوناگونی ایفای وظیفه نموده‌است. در سال های۱۹۵۰ ـ ۱۹۴۹ وزیر دفاع و از سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۶۳ به عنوان نخست وزیر کشور بود که در این مدت اصلاحات بنیادینی چون نهضت بانوان، اعمار شاهراه و تأسیس تعدادی کارخانه‌های بزرگ را پایه‌گزاری نمود. ظاهر شاه پادشاه افغانستان او را در سال ۱۹۶۳ برکنار کرد.

در ژوئیه ۱۹۷۳ (۲۶ تیر ۱۳۵۳ خورشیدی) با توسل به کودتای نظامی سرد، ظاهر شاه پسر کاکایش را از سلطنت خلع کرده، نطام جمهوری را بنا نهاد. وی از ابتدا دارای افکار چپی و یک ناسیونالیست قوی بود. از این رو با حزب دموکراتیک، به‌ویژه شاخهٔ پرچم روابط نزدیکی داشت و از آنها در پیروزی کودتا استفاده کرده، پس از پیروزی برای کدرهای این جناح پست‌های مهم و کلیدی داده شد.

در اواخر سالهای قدرتش از مسکو و چپی‌ها فاصله گرفت و حتی در صدد نابودی ایشان بر آمد. این اقدام وی باعث شد تا حزب دموکراتیک خلق دست به کودتای ۷ اردیبهشت ۱۳۵۷ بزند و در همان سال او و ۳۹ نفر از اعضای فامیلش را به قتل رسانیدند.

داوود خان در ۲۷ آوریل سال ۱۹۷۸ در جریان کودتا در شهر کابل کشته شد.