ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 |
فریدون فرخ فرشته نبود
زمشک و زعنبر سرشته نبود
به داد و دهش یافت آن نیکوئی
تو داد و دهش کن فریدون توئی
در این ابیات فردوسی فریدون را کنایه از انسان ایزدی و خدا پرست و نیکوسرشت می داند. بدون شک احمد شاه مسعود نیز از جمله انسان های خدا پرست می باشد.
کجا رفت آن دانـش و هـوش ما/که شد مهر میهن فراموش ما
که انداخت آتش در این بوستان/ز آن سوخت جان و دل دوستان
چه کردیم کین گونه گشتیـــم خوار؟/خرد را فکندیم این سان زکار
از آنروز دشـمن بما چیره گشت/که ما را روان و خرد تیـره گشت
به یـزدان که گرما خرد داشتیم/کجا این سر انجام بد داشتیم
#فردوسی